Dag 24,
De jongeman in de Deux Chevaux, heeft in zijn auto geslapen.
Vanmorgen was ik er al vroeg uit. Hij ook; dus ik zag hem uit de auto komen. Hij
zal dit dan ongetwijfeld vaker doen want geen spoortje van gebukt gaan onder
stijve spieren of wat dan ook. Hij is
niet de kleinste en dunste dus ja, comfort, ook dat is betrekkelijk. Hij
vertrok al snel daarna. Ook het vouwwagen setje was al vroeg aan de dag
begonnen. Ik begroette ze vriendelijk en de man reageerde met een opgewekte
stem. Hoe haar humeur zal zijn vandaag . Dit was misschien al wel een voorbode.
Wij hadden gisteravond de luifel al ingedraaid en het
grondzeil opgevouwen. Dat was maar goed ook want de mist hing laag over het
weiland. Alles was nu in ieder geval droog. Rustig aan gedaan; eerst de krant
en het ontbijt en om half 11 vertrokken we. De rit verliep vlotjes en op
camping Polderzicht, dichtbij de stad Sluis, in Zeeuws Vlaanderen, werden we
hartelijk ontvangen. De toegangsweg is weer krap. Twee caravans naast elkaar
gaat niet lukken. De greppel ernaast biedt ook geen uitwijk plek. Zunig an , zeggen
de Zeeuwen en dat klopt dan ook wel. De bazin hier is voor de ontvangst, de
baas om je de plek te wijzen. Onze naam stond in een groot boek dus erg
geautomatiseerd zijn ze nog niet. Freddy zegt dan even later tegen mij: ik kan
zo een mooi programma voor ze maken op de computer. Mijn antwoord: zover zijn
ze nog niet. Laat ze lekker hun ding doen. Ze doen dit al jaren zo en dat
zullen ze prima vinden. Niet elke verandering is voor iedereen een positieve
verandering.
Freddy heeft de eerste twee plekken afgeslagen. Ik moest gebruik maken van het toilet dus heb dat stukje niet meegekregen. Te druk er omheen. Achteraan op de camping was ook nog plek; zelfs nog meer dan één; met stroom, een grote plek, wijds uitzicht, helemaal naar onze zin. Geen buren, heerlijk. Niets ten nadele van onze buren thuis, maar op een camping is dit wel fijn. Misschien dacht de baas dat we wel van reuring zouden houden. Nou ja, af en toe, maar niet op de camping. Alles snel geïnstalleerd en een half uurtje later zaten we aan de lunch, in de schaduw.
De zon doet hier trouwens ook weer goed mee vandaag. De Belgische grens is hier hemelsbreed 200 meter vandaag. Er staat een wit paaltje midden in het aardappelveld. Het gekke is natuurlijk dat de boer van wie dit bouwland is, in twee landen de Zeeuwse aardappelen moet rooien. Zal wel in goede harmonie gebeuren denk ik.
Water en sanitair hebben we op 20 meter
voorhanden; dus dat komt goed hier.
Toch nog even naar Sluis voor een paar boodschappen. Een gezellig druk stadje, zo lijkt het, maar dat bewaren we voor een andere keer. In de supermarkt van een gele kleur, zag het assortiment er hetzelfde uit. Zelfde spullen bij elkaar en dat winkelt snel. Wat we morgen gaan doen. Geen idee; misschien eerst maar eens Sluis bekijken.
Freddy heeft de pastasalade bijna klaar, ruik
ik! Dat zal ongetwijfeld weer goed smaken.
