Dag 28, 

 

We zijn gearriveerd op camping “De Spijken”. Een kleine rustige boerencamping bij het dorp Ammerzoden in de Bommelerwaard. Freddy had gisteren al van de eigenaar begrepen dat we pas na half twee welkom waren. We hebben het dus rustig aan gedaan. Twee honderd km. is goed te doen. Op zondag is het fijn rijden; bijna geen vrachtverkeer en er was ook weinig terugkerend vakantieverkeer. Nog een keertje gestopt onderweg omdat we anders te vroeg aan zouden komen. We kwamen door de Westerschelde tunnel en hadden de pinpas al in de hand om tol te betalen maar dat is sinds 1 januari afgeschaft. We wisten dit eigenlijk ook wel. Vrachtverkeer en hoge auto’s, hoger dan drie meter, moeten nog wel tol betalen.

De receptie was gesloten maar we moesten een telefoonnummer bellen en dan zou er iemand komen. De eigenaresse opende de deur en nodigde ons binnen. Het ging echter niet van harte. Ik denk nu dat we de zondagsrust verstoorde. Ze zag er netjes uit, de zondagse kleren aan( dat zeiden we vroeger). Dit deel van Gelderland is een onderdeel van de langgerekte Biblebelt die schuin over Nederland loopt. Misschien willen ze rust op zondag en dat moet natuurlijk ook kunnen maar dan moet je dat aangeven op de Campingsite. We hebben dat al eens eerder meegemaakt en dat respecteert iedereen dan ook. Jammer dat ze zo stug deed want dat kan nooit de bedoeling zijn als je gasten ontvangt. Er is hier ook een B&B. Alles is hier overigens tip top in orde.

We hadden alles weer snel staan, bak yoghurt met noten gegeten en toen toch maar even naar het kasteel Ammersoyen. Je kunt erom heen wandelen en we hadden al besloten dat we er niet in zouden gaan. De rondwandeling was klaar en toen hoorde we iemand zeggen dat je met de Museumjaarkaart gratis naar binnen kunt. Die hebben we altijd bij ons,  dus toch maar doen. Het werd een leuke tocht door een prachtig onderhouden kasteel.

 Er lag zelfs geen stofje op de kasten in alle vertrekken die we hebben gezien. En dat zijn er wat. De trouwzaal wordt nog steeds gebruikt. We konden tot in de torens komen; je moet geen hoogtevrees hebben en claustrofobisch zijn, want dan ben je snel klaar. Wat een trappen, steil en nauwe trapgaten. Op de bovenste verdieping waren nog twee dames aan het werk. Ze sorteerden de opgravingen die ooit uit de stadsgracht waren gehaald en wat er in de omtrek zoal was gevonden. “Een grote legpuzzel”, zo noemden ze het. Het merendeel is vrijwilliger en af en toe kwam er een archeoloog aan te pas om ze bij te staan met raad en daad. De gemeente draagt zorg voor het onderhoud. Het kasteel dateert uit de Middeleeuwen en is vaak aangevallen, verovert, vernielt, weer opgebouwd, een klooster geweest en na de tweede Wereldoorlog weer opgebouwd. Het resultaat mag er zijn. Een leuke Brasserie in het koetshuis; wat wil een bezoeker nog meer. Onze middag was goed gevuld.

Freddy heeft de skottel al uit de disselbak gehaald en is inmiddels bezig met het eten. Het wordt vast weer lekker. Iets met rijst en groente volgens mij.

Morgen gaan we een wandeling maken: de Waterroute door de Bommelerwaard; zo’n acht km. Het wordt iets warmer morgen en dat is wel fijn. Vandaag bleef het kwik steken bij 19 gr.